اینجا مردم خورشید را می پوشند  

و دل ِ من از بی نور ی شهر می پوسد

اینجا روزها ،،، آسمان سورمه ایست

شب ها بر طناب ِ رخت آسمان ستاره آویز نیست 

اینجا شهر من ...

شهر توت های بی جون است