چندیست ... یک تنه می تنم 

پیله ای از جنس تنهایی دورم 

و حالا زمانش رسیده که این پیله را بدَرَم 

وهمه ی آدمک های زمانه که هستند دور و بَرم 

امروز جشن بگیرند تولد پروانگی ام 

مریمـــــــــ