خــــــــــــدایا ...

خانه ی پر از آرامشت ... پر از معنویاتت ... خانه ی نورانی ات

مرا تشنه جان دادن در عباداتم کرده

 نورش در  تمام کره زمینت

 بندگانت را خیره و کفار را کور  

ای مظهر نور 

قطره ای از این دریای نورت 

کافیست برای روشنایی تمام راه نرفته ام 

این فانوس ایمانم سوسو کنان راه نشان میدهد 

این ره صد ساله را یک شبه کن 

جز تــــــــــو    از تــــــــــو    چیزی طلب ندارم 

مریمـــــــــــ 

مــــ ن  نوشت  مـــــ ن

سکوتی بی پایان است توصیف خدا ... از عظمت ، واژه ها حقیرند