فاصله ی من با تو

از خاکی بودن تا نور است 

غریبگی میکنم ، وقتی به مسیر می اندیشم 

غیر ممکن میشوم ،برای  گرفتن دستانت در دستانم 

آه خدای من ...

شیرین ترین قهر و آشتی ام 

میدانی که  بعد از نماز هایم 

معطر میشو د مشامم

چون دستانم عجیب میگیرد بوی دستانت 

چه رازیست 

در گلشن عبادتت ،،، دستانت پیداست 

اما در آشیانه ی خاکی ام 

فقط طنین نگاهت جاریست 

و از دستانت !!!

کاش که پیدا بود 

مریمـــــــــــ

مــــ ن  نوشت  مـــــ ن

دوستی در حوالی ام میگفت : کاش دستان خدا پیدا بود 

اما من میگوییم کاش دستان خدا در آشیانه ی خاکی ام پیدا بود