من لب ِ حوضچه ی خیالم 

هر شب می نوشم 

 قطره قطره تماشا را 

ز رویاهای بی سرو سامــــــان ِ ذهن ِ آشفته ام 

از خودم جدا ،،، و حل میشوم

در شیرینی واقعیت های در رویــــــــــا 

بی اعتنا به روز ِ  رفته در جاده ی فردا ...

دست میشویم ز حوضچه ی خیالم 

نم نمک دست ِ خستگی هایم را میسپارم

به امانت در دست ِ چشمانم 

که راهی سفری شوند نزدیک 

اما خالی ز محو شدن ِ واقعیت های در رویا 

آرام ،،، آرام ،،،

پلک های سر به زیرم 

چمدان ِ روشنی دیدگانم را ... 

میدهد در آغوش ِ خوابــــــــــــــــــ

مــــ ن  نوشت  مـــــ ن 

من شب ها در کمین ِ آرزوهایم 

سهمم فقط بی وفقه 

آغوش پر آرامش 

خوابـــــــــــــــــــــــ است