نهانخانه جان
لحظه ها ...
لحظه ها همیشه برهنه و تهی اند
چقدر خوب است ؛
بر تنشان جامه عقل
بر دستشان چتر ِ ایمان
و کفش های توکل را بگذاریم قدم قدم مزه کنند ...
تا هرگـــــــــز واژه ی دیر شدن ،،، باران نشود و سیل نگردد بر سر و پیکرشان !!!
مریمــــــــ