تمام ِ مرز ِ باورم را 

حریر ِ سبز ِ نگاه ِ تو  گرفته 

تمام ِ سطرهای دفترم را 

واژه های تو ... تو ... گرفته 

خیالاتی نشده ام در حضور ِ یاد ِ تو 

خیالاتی ِ خیال ِ داشتن ِ تو 

هنوز هم ... باورش نیست ، باورم 

که نیستی ، که رفته ای و خالیست جای تو 

با اینکه تهی ست ، ز هر خاطری خاطرم 

امـــــــــا ، کم است ، هیچ است 

حتی تمام ِ حجم ِ  خاطرم 

برای سرازیری نبود ِ تو 

زیاد گذشته که نیست 

قدم هایت هم پای ِ قدم هایم 

زیاد گذشته که نیست 

عطر ِ همیشگی ات در تن ِ لحظه هایم 

شبیه کلافی سر در گم شده ام