نهانخانه جان
پروانگی ...
مثل ِ شمعی صبور
در وجودِ سوت و کورم
دل تنگی
آب می شود
و ...
فرو میریزد
در حجم ِ بی حدود ِ قلبم
تا مــــــن ...
آرام آرام
یاد بگیرم
پروانه شدن را
مریم جاوید