طوفانی و مواج
شد ، باز
دریای بی انتهای یادت
من کجا
و
تقدیر جدایی کجا !!!
دست ،،، به سر میشوم
به هوای دست به سر کردن ِ خاطرت
میدانم
بیهوده تلاش است
در گستره ی خیالم
میدانم
خودم میدانم
آخر مرا میکشد این نداشتنت
کویر ِ چشم هایم
های های
مینوازند سمفونی
بی تویی را
ای وای
سر بلند میکنم
از چاه ِ افکارم
و باز
آغاز میشود آسمان
متن :مریم جاوید
عکس: مریم جاوید
