***
کجای این جهان
خیره بر احوال ِ منی
کجای این سکوی ناهموار زندگی
در فکر هموار شدن منی
.
من از سرزمین معجزه وار عشق
سوی تو
رخت بسته ام
و از آن دو لشکر همیشه سیاه پوش
و آن پرچم سرخ ِ ممنوعیت ها
چشم بسته ام
.
همه را
دست باد سپردم
در خیال ِ خوشم
خوش باورم که
روزی تقدیر هم
شبیه همزادش ، دریا
همزاد ِ مرا
بازگرداند ، باز به من
*
*
*
مریم جاوید