حا لــــــــــــــ  ِ م ــ ـــ ـــ ـــ ـــ ن

پلک هایـــ ترک دار ِ من 

در قاب ِ کهنه ی چشمم 

همیشه حواسشان هست

پی ِ عاشقانه های ِ نم ناکم 

گاهی پُر میشود کاسه ی چشمم

ز باران ِ احساسات ِ بی فر جام 

مثل ِ آن  شراب ِ میانسالی که

ممنوع است حتی در آغوش ِ جام 

حال ِ من حال ِ آن صحرای شرمنده

که غرق شده در بی آبی مطلق

و حالا تمنای ِ داشتنت مادر شده

هی می دود پی ِ سرابی مطلق

زیبا میشود برایم ِ از دست دادنت 

گم میشود برایم ِ دنیا دنیا نبودنت

زمانیکه پرسه بزند  امید ِ دیدنت 

در قلبی که می تپد برای بودنت 

بیا ببین قطره اشک های مرا

برایت  چه باحوصله تسبیح میکنم 

فقط بیا ببین چگونه مدام اسم ِ تو را  

میان ِ سجده هایم التماس میکنم 

مریمـــــــــ