شب ...

قطره ،،، قطره 

بوسه زد 

بر گیسوی مهتاب 

ماه ...

نمایان گشت 

در آستان ِ آسمان 

ابر های گرفته ...

فرو ریختند

در مرداب ِ آسمان ِ هفتم 

چین نازکی برداشته 

دامن ِ مخملی شب 

و شاخه ... شاخه نور 

ریخته در چین چین هایش 

چه رویایی شده امشبم 

شبیه اقاقی ها شده امشبم 

نشسته ام در گوشه ای از بلندای دنیا 

نشسته ام در تراس ِ خانه 

همه چی حی وحاظر :

دو صندلی کهنه ی چوبی 

دو استکان ِ بی ادعا چای 

اما بی قند ...

من هم منتظر و چشم به راه  ِ تو ...

و از کاسه شب ،،، زیبایی ها را مزه مزه میکنم 

تا بیایی ...

یادت نرود  

سر راه ،،، با نگاهت بیایی 

امشب میخواهم 

چای را با نگاه ِ تو بنوشم 

و به اندازه هزار سال برایت 

حرف بزنم 

به اندازه ی پر های پرنده های دنیا برایت 

فقط حرف بزنم 

مریمــــــ

..::: نهان نوشت ::...

جمعه است باز هم ... 

مهدی جان چشم به راهیم باز هم ...

بیاید این سال نو را قدم بگذارید بر چشم ِ منتظران  ... 

بیایید آقا ...

جان ِ ما فرش زیر ِ پای ِ شما 

میخواهیم این سفره ی سفره هفت سین ،،،

هر هفت سینش ِ سایه ی شما باشد بر سر ِ ما ...

اگر نیایید...

سر سفره ،،، حتی  همه هم باشند ... بخدا ،،، اما همه تنهاییم 

باز آرزویمان میشود :

شکوفه شدن گل نرگس ...

در یکی از جمعه باغچه های سال نو

 آقا جان بیایید  ... 

میخواهیم این سفره ی هفت سین ،،،

هر هفت سینش ِ سایه ی شما باشد بر سر ِ ما ...

اینجا مردم خورشید را می پوشند  

و دل ِ من از بی نور ی شهر می پوسد

اینجا روزها ،،، آسمان سورمه ایست

شب ها بر طناب ِ رخت آسمان ستاره آویز نیست 

اینجا شهر من ...

شهر توت های بی جون است 

من بر دستان ِ یخ بسته ی شهر 

هــــــا میکنم 

شاید که گرم شوند 

با چشمان ِ بسته و خاموش ِ پنجره ها 

راه میروم 

شاید که روشن شوند 

در آغوش ِ شیشه ای ماه 

تنم را میشویم 

ز هر گرد و غبار 

از شاخه های آویخته ی شب 

انجیر های  رسیده ی آرامش 

برای دلم می چینم 

بی عبور از کوچه های مخروب 

فکر می کنم ،،، فکر 

به لحظه های مسدود 

من با ذهن ِ خیابان 

حرف میزنم 

و چراغ های ممتد و روشن ِ خیابان را

دور گردنم شال می کنم 

دستانم را

در دستان ِ در جیب به خواب رفته اند

می گذارم

شاید که بیدار شوند 

شاید که دل گرم کنند

کسی که اسمش من است 

باز آب تنی در افکارم 

باز غوطه ور در آمالم 

باز قطره قطره نوشیدن 

از جام ِ آرزوهایم 

مست ِ خیالات 

نم میزند بر آجر های باورم 

و نم نم فرو می ریزم من 

در تو ..

تو را مزه مزه می چشم 

تو را در خوم حل میکنم 

تو را در خودم غرق میکنم 

تو را در خودم دار میزنم 

و خودم را محکوم به حبس ِ ابد میکنم 

در یادِ ِ تو 

مریمــــــ

دلم میخواد نردبون بزارم

برم تا آسمون ِ هفتم

 دستمو بندازم

دور ِ گردن خدا 

آروم توی گوشش بگم 

دلم خیلی گرفته 

بگم خدایا دلم برات تنگ شده 

بگم زمینت آرامشت نداره ...

بگم خدایا بغلم کن