مواظب گلدان شمعدانی ها باش آنها بی تقصیرند ...

شاید آن روز ِ پاییزی

کنار ِ نگاه سبزت احساسی جوانه زده بود

که تو بی تاب بودی

و شاید ..

به خاطر آن رهگذر ِ خسته

تو دل نازک ِ من

آشفته خاطر بودی 

مهربان تر از پیش بیا

دستان ِ  مرا بگیر 

کنار جاده ی یک طرفه ی  دستانم

اگر دستان تو باشد 

نگران بازگشت نیستم 

بیا..

اما دل تنگ

بیا ..

می ترسد دلم 

تَرک بخورد 

برگ ِ گل ِ شمعدانی طاقچه

از دل تنگی من 

تو آمدی

دل تنگ بیا

تا باورشان شود

ماندن ِ همیشگی

تو ..

اگر دلت از من گرفت باز

آرام بیا ..

مواظب گلدان شمعدانی های باش آنها بی تقصیرند ... 

مریم جاوید